Početna arrow Enciklopedija arrow P arrow Pozadinsko zračenje
header image
Pozadinsko zračenje
Ostatak zračenja prvotnog vrućeg svemira iz vremena njegova nastanka ( vidi teorija velikog praska); Danas ovo zračenje ima valnu duljinu oko 1mm i frekvenciju oko 3x 10 e11 Hz, a odgovara zračenju crnog tijela temperature 2,735 +/-0,06 , što se može smatrati temperaturom svemira. Pozadinsko zračenje je teoretski predviđeno četrdesetih godina 20. stoljeća, a bilo je otkriveno 1965.godine. Otkriće pozadinskog zračenja je veliki dokaz u prilog teoriji Velikog praska, pogotovo kad su 1992. godine. Otkrivene male razlike u njegovom intenzitetu; te razlike ukazuju na zgrušavanje materije u mladom svemiru i objašnjavaju današnji nejednoliki svemir.
Najnovije
Enciklopedija
Spektralni tip
Različite grupe (razredi) u koje se svrstavaju zvijezde ovisno o njihovim karakteristikama, npr. spektru, boji, površinskoj temperaturi i sl. Većina zvijezda može se svrstati u neki od sedam osnovnih spektralnih tipova; O, B, A, F, G, K, M, a postoje još neki rijetki, posebni spektralni tipovi. Prema površinskoj temperaturi, zvijezde, ovih sedam osnovnih tipovaa dijeli se na deset podrazreda koji se označavaju brojevima od 0 do 9, pri čemu manji broj označava višu površinsku temperaturu. Zvijezde ovih osnovnih tipova nalaze se na glavnom nizu Hertzsprung – Russellovog dijagrama.